Website door Rocketsuit.nl
"To find health should be the object of the osteopath. Anyone can find disease."
- Dr. A. T. Still, USA, 1828-1917, grondlegger van de osteopathie -
Osteopathie is een manuele geneeskunde dat wil zeggen: de osteopaat werkt met zijn handen en gebruikt geen apparatuur of medicatie. Het woord betekent letterlijk: ziekte van het bot, beenderziekte (uit het Grieks vertaald). De osteopathie beperkt zich niet alleen tot de "botten", ook de andere weefsels, zoals de organen, het bindweefsel en de spieren worden door de osteopaat als mogelijke oorzaak van een klacht onderzocht en indien nodig gecorrigeerd.
Osteopathie is gebaseerd op de klassiek geneeskundige kennis van de anatomie, fysiologie, neurologie en pathologie. De biomechanica speelt een grote rol en daarnaast wordt ook de belangrijke invloed van de psychologie erkend. Osteopathie is daarom geen alternatieve therapie voor klassieke geneeskunde, zoals in Nederland nog genoemd, maar complementair daaraan: osteopathie is aanvullend op de reguliere geneeskunde en een bruikbare methode naast de reguliere behandeling.
Binnen het geheel dat de mens vormt kijkt de osteopathie naar drie grote systemen:1. het pariëtale systeem (het bewegingsapparaat);Deze drie grote systemen staan voortdurend met elkaar in verbinding en houden elkaar in evenwicht zowel op het anatomische, het fysiologische, als ook op het emotionele vlak. Als het evenwicht verstoord is, wat klachten geeft, probeert de osteopaat dit weer te herstellen. Door herstel van het evenwicht verbetert de functie (de fysiologie).
2. het viscerale systeem (het orgaanstelsel, met zijn bindweefsel systemen);
3. het cranio-sacrale systeem (de schedel, het wervelkanaalcomplex met
zenuw-voorziening en de hersenvloeistof-circulatie)
Hij is steeds op zoek naar waar de oorzaak van de klacht ligt binnen de drie systemen en daarom onderzoekt hij het hele lichaam.
De handgrepen van de osteopaat kunnen sterk variëren afhankelijk van het weefsel dat behandeld wordt en het beoogde doel. De handgrepen zijn stevig als bijvoorbeeld het beenderstelsel behandeld wordt, zachter wanneer het orgaanstelsel behandeld wordt of zeer subtiel en verfijnd als er craniosacraal gewerkt wordt.